Szymon Bobrowski

---

Życiorys

W 1994 roku Szymon Bobrowski zadebiutował na scenie Teatru Studyjnego’83 w Łodzi, gdzie wystąpił w „Małym Księciu”. Jego kariera przyspieszyła w 1995 roku, kiedy ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Otrzymał tam nagrodę podczas Festiwalu Szkół Teatralnych. Po zakończeniu nauki zagrał w spektaklu „Czajka” Antoniego Czechowa, gdzie zagrał główną rolę Trieplewa, a za jego reżyserię odpowiadał Eugeniusz Korin. W następnych latach artysta współpracował z wieloma uznanymi reżyserami, w tym z Krzysztofem Warlikowskim, Barbarą Sass, Juliuszem Machulskim oraz Zbigniewem Zapasiewiczem.

W latach 2000–2008 był związany z warszawskim Teatrem Powszechnym, gdzie miał okazję partnerować takim artystom jak Krystynie Jandzie oraz Januszowi Gajosowi. Stworzył wiele zapadających w pamięć ról w Teatrze Telewizji oraz Teatrze Polskiego Radia. Jego występ w Juliuszu Cezarze w reżyserii Jana Englerta, który zdobył Grand Prix podczas Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie, był znaczącym osiągnięciem w jego karierze.

Jego pierwszy filmowy debiut nastąpił w 1995 roku w produkcji „Kamień na kamieniu”. Później wystąpił także w takich filmach jak „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową” Krzysztofa Zanussiego, „Samotność w sieci” Witolda Adamka, „Róża” Wojciecha Smarzowskiego oraz „Powidoki” Andrzeja Wajdy. Szymon Bobrowski zdobył również uznanie wśród widzów dzięki rolom w produkcjach telewizyjnych, w tym w serialach emitowanych przez TVN, takich jak „Magda M.”, gdzie zagrał Bartka Malickiego, „Odwróceni”, w którym wystąpił jako gangster Skalpela, oraz „Lekarze”, w którym odgrywał ginekologa Piotra Wanata. Ponadto, zyskał popularność jako policjant Marcel Jaworski w pierwszej serii „Twarzą w twarz” Patryka Vegi.

W 2012 roku artysta odcisnął swoją dłoń w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach.

Życie prywatne

Szymon Bobrowski jest mężem Aleksandry i ojcem trojga dzieci: Antoniny, Michaliny oraz Ignacego.

Filmografia

Film

W dorobku filmowym Szymona Bobrowskiego znajduje się wiele znakomitych ról zrealizowanych w latach 1995-2006. Warto podkreślić jego występy w różnorodnych produkcjach filmowych, które odzwierciedlają jego wszechstronność jako aktora.

1995	Kamień na kamieniu, reżyseria: Ryszard Ber	Rysiek
1998	Demony wojny według Goi, reżyseria: Władysław Pasikowski	Jacek Boruń „Bor”
1999	Prawo ojca, reżyseria: Marek Kondrat	Juras
	Ostatnia misja, reżyseria: Wojciech Wójcik	bankowiec
	Operacja „Koza”, reżyseria: Konrad Szołajski	Henryk, kochanek Anny
2000	Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową, reżyseria: Krzysztof Zanussi	Karol, obecny mąż Anny
	Strefa ciszy, reżyseria: Krzysztof Lang	Sławek, mąż Izy
	Pierwszy milion, reżyseria: Waldemar Dziki	Tomasz Frycz „Frik”
2001	Where Eskimos Live, reżyseria: Tomasz Wiszniewski	lekarz
2002	Suplement, reżyseria: Krzysztof Zanussi	Karol
2005	Karol. Człowiek, który został papieżem, reżyseria: Giacomo Battiato	Kapitan Macke, adiutant Franka
2006	Samotność w sieci, reżyseria: Witold Adamek	Marek, mąż Ewy
2007	Świadek koronny, reżyseria: Jarosław Sypniewski	Władysław Różycki „Skalpel”
2007	Hania, reżyseria: Janusz Kamiński	Marcel Korczyński
2008	Serce na dłoni, reżyseria: Krzysztof Zanussi	Angelo
	Niezawodny system, reżyseria: Izabela Szylko	Julian
2009	Złoty środek, reżyseria: Olaf Lubaszenko	Tomasz Łopian
2011	Róża, reżyseria: Wojciech Smarzowski	Kazik
2012	Bokser, reżyseria: Tomasz Blachnicki	Przemek
2017	PolandJa, reżyseria: Cyprian T. Olencki	Szymon Bobrowicki
	Powidoki, reżyseria: Andrzej Wajda	Włodzimierz Sokorski
2021	Bartkowiak, reżyseria: Daniel Markowicz	Paweł Sozoniuk
2021	Furioza	„Mrówka”

Serial

Kariera Szymona Bobrowskiego obejmuje także liczne role w serialach telewizyjnych, które zdobyły uznanie zarówno widzów, jak i krytyków. Jego umiejętności aktorskie były jeszcze bardziej uwydatnione w tych długoterminowych projektach.

1997	Sława i chwała, w reżyserii Kazimierza Kutz	powstaniec
	Dom, w reżyserii Jana Łomnickiego i Marcina Łomnickiego	robotnik w FSO
1998	Ekstradycja 3, w reżyserii Wojciecha Wójcika	analityk policyjny
1999	Pierwszy milion, w reżyserii Waldemara Dzikiego i Tomasza Wiszniewskiego	Tomasz Frycz „Frik”
2000	Twarze i maski, w reżyserii Feliksa Falka	Jakub Opalski
2000–2001	Miasteczko, w reżyserii Marka Brodzkiego, Tomasza Hyneka i Macieja Wojtyszko	Tomek Tarnawski
2003	Zaginiona, w reżyserii Andrzeja Kostenko	John van Borden
	Tak czy nie?, w reżyserii Ryszarda Bugajskiego	Tomasz Rutkowski
2003–2005	Na dobre i na złe	psycholog Hubert Koziński
2003	Męskie-żeńskie, w reżyserii Krystyny Jandy	Marek, chłopak Hani
2005–2007	Magda M., w reżyserii Jacka Borcucha, Macieja Dejczer i Krzysztofa Langa	Bartek Malicki, wspólnik Waligóry
2006	Samotność w sieci, w reżyserii Witolda Adamka	Marek, mąż Ewy
	Oficerowie, w reżyserii Macieja Dejczer	Bohdan „Bodo”
2007	Twarzą w twarz, w reżyserii Patryka Vegi	komisarz Marcel Jaworski
	Odwróceni	Władysław Różycki „Skalpel” (odc. 1-8)
2010	Nowa, w reżyserii Tomasza Szafrańskiego	inspektor Andrzej Radwan
	Klub szalonych dziewic, w reżyserii Roberta Wichrowskiego i Kingi Lewińskiej	Marek Borkowski
2011	Instynkt, w reżyserii Patryka Vegi	podkomisarz Krzysztof Tarkowski
2012	Prawo Agaty	doktor Robert Woliński
	Krew z krwi, w reżyserii Xawerego Żuławskiego	Bronek, człowiek Antona
2012–2014	Lekarze	ginekolog Piotr Wanat
2013	Lekarze po godzinach, w reżyserii Julii Kolberger	Piotr Wanat
2014	Lekarze nocą, w reżyserii Julii Kolberger i Krzysztofa Szota	Piotr Wanat
2014–2015	Krew z krwi 2, w reżyserii Jana Komasy i Kasi Adamik	Bronek, człowiek Rosiaka
od 2018	Chyłka, w reżyserii Łukasza Palkowskiego	Artur Żelazny
2021	Pajęczyna, w reżyserii Łukasza Jaworskiego	Włodzimierz Węgorzewski

Dubbing

Oprócz ról filmowych i w serialach, Bobrowski z powodzeniem realizował także dubbing dla postaci w filmach animowanych oraz produkcjach pełnometrażowych. Jego talent głosowy doskonale sprawdził się w kilku projektach:

• 1998: Czternaście bajek z Królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego (odc. 2),
• 2003: Mój brat niedźwiedź – Denahi,
• 2006: Stefan Malutki – Sebastian,
• 2015: Ant-Man – Darren Cross / Yellowjacket.

Teatr

W świecie teatru Szymona Bobrowskiego, jego osiągnięcia są wieloaspektowe i sięgają różnych form sztuki scenicznej. Poniżej przedstawiamy zestawienia jego ról, które ukazują bogaty dorobek aktorski oraz zaangażowanie w różnorodne projekty.

1994	Mały książę, reżyseria: Andrzej Mellin Teatr Studyjny im. Juliusza Tuwima, Łódź	Geograf/Zwrotniczy
1995	Kosmos, reżyseria: Waldemar Śmigasiewicz Teatr im. Jana Kochanowskiego, Radom	Fuks
1996	Czajka, reżyseria: Eugeniusz Korin Teatr Nowy, Poznań	Trieplew
_	Nie-Boska komedia, reżyseria: Krzysztof Babicki Teatr Nowy, Poznań	Leonard
1997	Zimowa opowieść, reżyseria: Krzysztof Warlikowski Teatr Nowy, Poznań	Floryzel
_	Alepjskie zorze, reżyseria: Piotr Chołodziński Teatr Nowy, Poznań	Chłopak
1999	Królowa piękności, reżyseria: Barbara Sass Teatr im. Stefana Jaracza, Łódź	Pato Dooley
2000	Swidrygajłow, reżyseria: Andrzej Domalik Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	Raskolnikow
2001	Zdaniem Anny, reżyseria: Mariusz Grzegorzek Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	Dominic Thyge
_	Nad złotym stawem, reżyseria: Zbigniew Zapasiewicz Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	Bill Ray
2002	Kto się boi Virginii Woolf?, reżyseria: Władysław Pasikowski Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	Nick
2003	Czego nie widać, reżyseria: Juliusz Machulski Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	Lloyd Dallas
2004	Glengarry Glen Ross, reżyseria: Tadeusz Bradecki Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	John Williamson
_	Letnicy, reżyseria: Grzegorz Wiśniewski Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	Sergiusz Basow
2005	Tajemna ekstaza, reżyseria: Michał Kotański Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	Tom
_	Dotyk, reżyseria: Małgorzata Bogajewska Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	–
2008	Językami mówić będą, reżyseria: Małgorzata Bogajewska Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa	John
2009	Boeing, Boeing, reżyseria: Gabriel Gietzky Teatr Studio Buffo, Warszawa	Maks
2012	Histerie miłosne, reżyseria: Piotr Jędrzejas Teatr Studio Buffo, Warszawa	–
2012	Księżyc i magnolie, reżyseria: Agnieszka Lipiec-Wróblewska Krakowski Teatr Scena STU	Ben Hecht
2014	Imię, reżyseria: Grzegorz Chrapkiewicz (spektakl impresaryjny)	Pierre
2016	Miłość w Saybrook, reżyseria: Eugeniusz Korin Teatr 6.piętro, Warszawa	Hal

Teatr Telewizji jest jednym z kluczowych obszarów działalności Szymona, w którym miał wiele znaczących ról w produkcjach telewizyjnych.

1996	Madame Moliere (Molierówna), reżyseria: Waldemar Śmigasiewicz	Rola: Młody aktor
1998	Biała dama, reżyseria: Natalia Koryncka-Gruz	Postać: Martin
2000	Wojna kreskówek, reżyseria: Jarosław Żamojda	Rola: Psycholog
_	Skowronek, reżyseria: Krzysztof Zanussi	Postać: Promotor
2003	Niuz, reżyseria: Ryszard Bugajski	Rola: Wydawca
_	Sesja kastingowa, reżyseria: Krzysztof Zanussi	Brak roli
_	Edward II, reżyseria: Maciej Prus	Postać: Kent
_	Zdaniem Amy, reżyseria: Mariusz Grzegorzek	Rola: Dominic
2004	Wampir, reżyseria: Maciej Dejczer	Postać: Manfred Latocha
2006	Tajny agent, reżyseria: Krzysztof Zaleski	Rola: Vladimir
_	Juliusz Cezar, reżyseria: Jan Englert	Postać: Oktawiusz Cezar
_	Nad Złotym Stawem, reżyseria: Zbigniew Zapasiewicz	Rola: Bill Ray
2007	Jeden dzień, reżyseria: Andrzej Barański	Postać: Freddie
2008	Willa szczęścia, reżyseria: Jacek Gąsiorowski	Rola: Podpułkownik Zygmunt Berling
2009	Wróg ludu, reżyseria: Piotr Trzaskalski	Postać: Hovstad

Obok występów w Teatrze Telewizji, artysta z powodzeniem realizował swoje umiejętności także w Teatrze Polskiego Radia, gdzie pojawił się w licznych słuchowiskach i projektach dźwiękowych.

2001	Pamiętniki muzyczne Artura Rubinsteina, reżyseria: Andrzej Piszczatowski	–
2011	Film Pan Muchol, reż. Stefan Szlachtycz	Andreas
2014	Rekonstrukcja Bitwy nad jeziorem Smęt, reż. Waldemar Modestowicz	Tomek Borek
2016	Pif-paf, reżyseria: Waldemar Modestowicz	Bolek

Wspomniane osiągnięcia w różnych formach teatru oraz w filmie, dowodzą wszechstronności Szymona Bobrowskiego i jego zdolności do adaptacji w różnych rolach.

Nagrody i wyróżnienia

Szymon Bobrowski, uznawany za jednego z utalentowanych aktorów współczesnego kina, zdobył szereg prestiżowych nagród oraz nominacji, które odzwierciedlają jego umiejętności aktorskie. Oto jego osiągnięcia w tym zakresie:

• 2002 – Nominacja do Nagrody Telekamery Teletygodnia dla Najlepszego Aktora,
• 2009 – Nominacja do Nagrody „Złota Kaczka” miesięcznika Film za najlepszą rolę męską w sezonie 2008/2009 za film Złoty środek, reż. Olaf Lubaszenko,
• 2012 – Nominacja do Nagrody „Złota Kaczka” miesięcznika Film za najlepszą rolę męską w filmie Róża, reż. Wojciech Smarzowski,
• 2014 – Nominacja do Nagrody Telekamery Teletygodnia dla Najlepszego Aktora.

Osiągnięcia te stanowią dowód na jego wszechstronność oraz zaangażowanie w sztukę filmową.

---

Oceń: Szymon Bobrowski

---