Gina Szwarc

---

Życiorys

Gina Pinkus, znana jako Gina Szwarc, przyszła na świat 23 kwietnia 1895 roku w Koninie. Jej rodzina, pochodzenia luzera, składała się z Ludwika oraz Zeldy (Zofii) z Baumanów. Dzieciństwo spędziła w Łodzi, gdzie uczęszczała do szkoły polskiej. W początkach 1919 roku podjęła studia z zakresu filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W trakcie swojego pobytu w Krakowie zaczęła prowadzić dziennik w języku polskim, który pozostał dla niej istotnym narzędziem pamięci, związanym z rodziną i emocjami.

W 1919 roku poznała Marka Szwarca, z którym wkrótce wzięła ślub. 1 maja 1920 roku ich małżeństwo przeszło na katolicyzm. Parę miesięcy później na świat przyszła ich córka Zuzanna Teresa (Miriam) Szwarc. Niestety, z powodu poważnych problemów finansowych musieli rozdzielić się z dzieckiem na kilka miesięcy w 1921 roku – Zuzanna zamieszkała u rodziny w Łodzi, natomiast Szwarcowie starali się o stabilizację życia w Paryżu. Aby poprawić swoją sytuację, Gina rozpoczęła kursy zawodowe i zaczęła tworzyć robótki ręczne.

W latach 1920–1923 Gina prowadziła Dziennik intymny, a jej pamiętniki, w czasach rozłąki z córką, miały formę listów do dziecka. W Paryżu, gdzie osiedli, dołączyli do towarzystwa Raïssy i Jacques’a Maritainów. W tygodniku „Ewa” publikowała barwne opisy życia kulturalnego Paryża, występując pod imionami Eugenia Szwarcowa i Eugenia Markowa. Prowadziła również wywiady z różnymi artystkami, w tym z Olgą Boznańską, oraz pisała zgrabne recenzje teatralne i wystaw.

W 1929 roku w „Nowym Dzienniku” pojawił się jej wywiad z Melą Muter. W latach trzydziestych zaczęła pisać powieści, które były potomnie tłumaczone na język francuski przez jej przyjaciół.

Marek Szwarc, mąż Giny, wielokrotnie uwieczniał jej wizerunek w swoich dziełach, nadając jej rysy madonnom, aniołom oraz innym postaciom kobiecym. Na przykład, w 1938 roku zrealizował rzeźbę Matki Boskiej na zamówienie władz Paryża, która została umieszczona w niszy budynku na rogu ulic rue Aubriot oraz rue Sainte-Croix-de-la-Bretonnerie w dzielnicy Le Marais. Marek ilustrował także publikacje autorstwa Giny.

W okresie II wojny światowej Gina znalazła schronienie w Wielkiej Brytanii. W latach 50. spisała swoje wspomnienia z lat 1919–1921, które zostały przetłumaczone na język francuski i opublikowane w 1961 roku pod tytułem Le choix. Polski manuskrypt zaginął, zniszczony przez jej córkę, dlatego wydanie polskie z 2015 roku to tłumaczenie z francuskiego.

Gina Szwarc zmarła w 1973 roku w Paryżu. Życie rodzinne Giny i Marka zostało uwiecznione przez ich córkę w jej wspomnieniach pod tytułem Pamiętnik na trzy głosy. Materiały osobiste, listy i artykuły związane z Szwarcami można znaleźć w zbiorach Muzeum Historii Żydów Polskich Polin.

Twórczość

Twórczość Giny Szwarc obejmuje wiele znaczących dzieł, które zachwycają i inspirują. Oto lista niektórych z jej najważniejszych utworów, które warto poznać:

• Le porteur d’eau, 1931,
• La poste: nouvelle, 1934,
• Toussaint, 1935,
• Marguerite Sinclair, ouvrière ébéniste, 1936,
• The Glowing Lily, 1944,
• Witraże. Kartki z kroniki śląskiej, 1946; ilustracje: Stefan Mrożewski,
• Le choix, 1961, wyd. pol.: Wybór. Jakub Jedliński (tłum.). Tako, Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata, 2015. ISBN 978-83-62737-99-4. Brak numerów stron w książce.

---

Oceń: Gina Szwarc

---