Heliodor Sztark

---

Życiorys

Heliodor Sztark był synem Daniela oraz Natalii, z domu Peczke. Uzyskał wykształcenie techniczne, kształcąc się w renomowanych uczelniach – politechnice w Darmstadt oraz czeskiej szkole technicznej w Brnie. Po zakończeniu studiów znalazł zatrudnienie w kilku miastach, w tym w Łodzi, gdzie pracował dla firmy Lolat Eisenbeton, a także w Warszawie, Moskwie oraz na Białorusi. W latach 1915–1918 był związany z koleją Murmańską.

W 1919 roku Sztark uczestniczył w Polskiej Misji Wojskowej, gdzie odpowiadał za biuro werbunkowo-rejestracyjne w Archangielsku. W tym samym roku powrócił do Polski, podejmując pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W swojej karierze zajmował różne ważne stanowiska, w tym kierownika konsulatu oraz wicekonsula/konsula w Kolonii w latach 1919–1922. Następnie pracował w MSZ od 1922 do 1926, a także pełnił funkcję konsula w Leningradzie w latach 1926–1928.

W latach 1928–1931 był pracownikiem Departamentu Administracyjnego MSZ, a później konsulem i kierownikiem konsulatu generalnego w Szczecinie, gdzie pracował od 1931 do 1938 roku. W 1938 roku zajmował się likwidacją poselstwa w Wiedniu, działając w randze konsula generalnego. Po zakończeniu drugiej wojny światowej podjął pracę jako konsul generalny w Pittsburghu, gdzie pozostał aż do 1945 roku.

Po wojnie osiedlił się w Weslaco w Teksasie, gdzie prowadził lektorat z języka rosyjskiego na Pan American College w Edinburgu, obecnie znanym jako University of Texas Rio Grande Valley. Współpracował także z bazą lotniczą w Harlingen, propagując polską muzykę, w tym utwory Chopina, Karłowicza oraz Szymanowskiego. Sztark biegle posługiwał się nie tylko polskim, ale również angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim.

Po zakończeniu swojego życia, Heliodor Sztark został pochowany na katolickim cmentarzu w dolinie rzeki Rio Grande.

Ordery i odznaczenia

Heliodor Sztark był osobą, która została odznaczona wieloma prestiżowymi nagrodami. Oto podsumowanie jego odznaczeń:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 7 listopada 1925,
• Medal Niepodległości, przyznany 9 listopada 1932,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę,
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę,
• Komandor z Gwiazdą Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego, przyznany przez Stolicę Apostolską,
• Komandor Orderu Korony Rumunii, przyznany przez Rumunię,
• Komandor Orderu Leopolda II, przyznany przez Belgię,
• Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza, przyznany przez Włochy,
• Kawaler Orderu Legii Honorowej, przyznany przez Francję,
• Kawaler Orderu Orła Białego, przyznany przez Jugosławię.

---

Oceń: Heliodor Sztark

---