Franka Beatus

W październiku 1942 roku, w przeddzień likwidacji getta w Ostrowcu Świętokrzyskim, uciekła do Warszawy, gdzie podjęła działalność w strukturach Droru, a także pełniła rolę łączniczki dla Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) z osobami żyjącymi na tzw. „stronie aryjskiej”. Jej zadania obejmowały m.in. transportowanie członków ŻOB z innych gett w Generalnym Gubernatorstwie do warszawskiego getta, co było niezmiernie niebezpieczne.

W czasie trwania powstania w getcie, Franka Beatus była kluczową łączniczką Icchaka Cukiermana, co podkreśla jej znaczenie w organizacji działań oporu. Jej heroiczne wysiłki i poświęcenie tantiem w walce o przetrwanie i godność Żydów w tak dramatycznych okolicznościach są niezatarte. Niestety, 12 maja 1943 roku, na wieść o zakończeniu powstania, popełniła samobójstwo, co stanowi tragiczny koniec jej wzruszającej historii i symbolizuje beznadziejność sytuacji, w jakiej się znalazła.