Romuald Ganowicz


Romuald Ganowicz to postać, która z pewnością zasługuje na uwagę. Urodził się 7 lutego 1898 roku w Koninie, a swoje życie zakończył w tym samym mieście 24 października 1993 roku.

W trakcie swojej kariery wojskowej, służył jako plutonowy w kawalerii Wojska Polskiego, odgrywając ważną rolę w historii kraju. Pełnił także funkcję podporucznika w Armii Krajowej i nosił pseudonim „Grom”, co wskazuje na jego zaangażowanie w działania niepodległościowe.

Za swoje zasługi wojenne został odznaczony Orderem Virtuti Militari, co świadczy o jego odwadze i poświęceniu w walce o wolność.

Życiorys

Romuald Ganowicz urodził się jako syn Ludwika Ganowicza i Teodory z Piaseckich. Jego młodość, przypadająca na okres I wojny światowej, kształtowała się w specyficznych warunkach. W 1915 roku, po ukończeniu czterech klas Gimnazjum w Kazaniu, został wcielony do Wojskowej Drużyny Inżynieryjnej. Ta jednostka stanowiła pomocniczy oddział Armii Rosyjskiej, mający zadanie budowy dróg, mostów oraz fortyfikacji.

W sierpniu 1918 roku, po powrocie do Konina, podjął decyzję o wstąpieniu do 2 pułku ułanów Grochowskich, co miało miejsce trzy miesiące później w Kaliszu. Służąc w szeregach tego pułku, aktywnie uczestniczył w walkach toczonych z Czechami na Śląsku Cieszyńskim oraz z Ukraińcami w Małopolsce Wschodniej. Co więcej, wziął także udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

Jednym z najważniejszych wydarzeń w jego karierze wojskowej miała być brawurowa szarża, którą poprowadził 1 października 1920 roku pod Wiersznicą. Jego śmiałe działania wywołały panikę w szeregach bolszewickich, a za ten bohaterski czyn został uhonorowany Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, otrzymując nr 3083 dnia 30 czerwca 1921 roku.

Po demobilizacji i awansie do stopnia plutonowego, Romuald Ganowicz zajął się zarządzaniem majątkami ziemskimi. Rozpoczął swoją działalność w Pakości koło Mogilna, a od 1926 roku mieszkał w Nieliszu koło Zamościa. W 1930 roku objął zarządzanie rodzinnym majątkiem w Radzewie, który dziedziczył, a w latach 1931–1936 pełnił funkcję Prezesa Kółka Rolniczego w tym regionie.

W marcu 1940 roku Ganowicz został wysiedlony do powiatu tarnobrzeskiego, gdzie objął posadę zarządcy w gospodarstwie Chybie pod Grębowem. Jego działalność w podziemiu rozpoczęła się w grudniu 1940 roku, kiedy to wstąpił do ZWZ, a随后 awansował do stopnia podporucznika, obejmując funkcję zastępcy dowódcy placówki Grębów, należącej do obwodu tarnobrzeskiego w okręgu krakowskim ZWZ – AK. W majątku Chybie odbywały się kursy dla podchorążych tarnobrzeskiego Obwodu AK. W ramach Akcji „Burza” wyszedł z podziemia i złożył meldunek wojskom sowieckim, informując o gotowości do współpracy. Jednak ostrzeżony o potencjalnym aresztowaniu, od października 1944 roku musiał się ukrywać.

Po zakończeniu wojny Ganowicz wrócił do swojego majątku w Radzewie. 31 stycznia 1945 roku, w trakcie uproszczonych wyborów do Sejmiku Powiatowego, został wybrany na Przewodniczącego Powiatowej Rady Narodowej w Śremie, a później także na radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z ramienia Stronnictwa Ludowego. Mimo że utrzymywał się z własnego gospodarstwa, po pewnym czasie zostało ono skonfiskowane przez władze komunistyczne. W kolejnych latach Romuald Ganowicz pracował jako inspektor w zakładach mięsnych, a w 1955 roku osiedlił się w Koninie. Zmarł tam w wieku 95 lat, zostawiając za sobą bogate życie i został pochowany na cmentarzu parafialnym.

Życie prywatne

Romuald Ganowicz w 1922 roku poślubił Halinę z Gorgolińskich (1901−1970), która w późniejszym czasie stała się żołnierzem Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Halszka”. Ich związek zaowocował narodzinami dwóch synów.

Pierwszym z nich był Andrzej (1923−1996), który również odznaczał się aktywnością w strukturach Armii Krajowej, używając pseudonimu „Kazek”. Andrzej był inżynierem rolnictwa i odgrywał ważną rolę w swoim otoczeniu.

Drugim synem był Michał (1926−2007), który także działał w AK, pełniąc funkcję łącznika dowódcy placówki Grębów. Michał, po zakończeniu kariery wojskowej, zdobył tytuł doktora nauk weterynaryjnych i osiedlił się w Lesznie, gdzie kontynuował swoją pracę w dziedzinie weterynarii.

Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":

Zbigniew Chruściński | Bohdan Stachlewski | Witold Sztark | Ryszard Grundman | Eugeniusz Strzelczyński | Józef Naglik

Oceń: Romuald Ganowicz

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:6