UWAGA! Dołącz do nowej grupy Konin - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Bohdan Stachlewski

Wojsko i służby mundurowe

Bohdan Kazimierz Stachlewski, znany również pod pseudonimem „Dan”, to postać o znaczącym wkładzie w historię Wojska Polskiego. Urodził się 8 października 1891 roku w Koninie, a jego życie zakończyło się tragicznie w dniach 28/29 września 1939 roku.

Był pułkownikiem kawalerii, odznaczonym Orderem Virtuti Militari, co świadczy o jego odwadze i poświęceniu w służbie ojczyźnie. Jego osiągnięcia pozostają inspiracją dla wielu.

Życiorys

Urodziny Bohdana Stachlewskiego miały miejsce 8 października 1891 roku w Koninie, w rodzinie Władysława oraz Zofii z Zborowskich. W 1912 roku zdecydował się na wstąpienie do Związku Strzeleckiego. Został przydzielony do IV plutonu Pierwszej Kompanii Kadrowej, a później przeniesiony do 1 pułku ułanów. Od 5 lutego do 31 marca 1917 roku uczestniczył w kursie oficerskim dla kawalerzystów w Ostrołęce, który ukończył z wynikiem bardzo dobrym. Wówczas posiadał stopień wachmistrza sztabowego.

Latem 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, Stachlewski został internowany najpierw w Szczypiornie, a następnie w Łomży, gdzie objął funkcję komendanta obozu. W listopadzie 1918 roku uczestniczył w akcji rozbrajania niemieckich żołnierzy. Po tym wydarzeniu podjął służbę w 32 pułku piechoty, gdzie awansował na stopień podporucznika. Następnie przeszedł do 11 pułku ułanów, a 1 maja 1920 roku został awansowany na porucznika. 27 sierpnia 1920 roku otrzymał zatwierdzenie na stopień rotmistrza, które przypisano mu z dniem 1 kwietnia 1920 roku, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie odniósł ranę pod Kustymą.

W czerwcu 1923 roku Stachlewski został przeniesiony z 27 pułku ułanów do 25 pułku ułanów. Od 1926 roku kierował szwadronem zapasowym w Łukowie. 12 kwietnia 1927 roku prezydent RP nadał mu stopień majora ze *wsteczną data* 1 stycznia 1927 oraz 11. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W kwietniu 1928 roku został przeniesiony na stanowisko kwatermistrza pułku. Latem 1929 roku trafił do 27 pułku ułanów w Nieświeżu, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy. 24 grudnia 1929 roku uzyskał awans do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku oraz 17. lokatą w korpusie oficerów kawalerii.

W sierpniu 1931 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza, obejmując stanowisko Inspektora Południowej Grupy Szwadronów KOP w Łucku. W 1933 roku przeniesiono go na stanowisko Inspektora Północnej Grupy Szwadronów KOP w Wilnie. 31 sierpnia 1935 roku Stachlewski otrzymał przeniesienie do Komendy Straży Granicznej w Warszawie, gdzie był II zastępcą komendanta aż do 28 marca 1937 roku. W marcu 1937 roku objął dowództwo w 25 pułku ułanów w Prużanie. Do stopnia pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów kawalerii.

Wziął udział w kampanii wrześniowej. Zginął najprawdopodobniej z rąk nacjonalistów ukraińskich w nocy z 28 na 29 września 1939 roku podczas próby przedarcia się na Węgry.

Ordery i odznaczenia

Bohdan Stachlewski, jako osoba o wyjątkowych osiągnięciach i zasługach, został odznaczony wieloma prestiżowymi wyróżnieniami, które podkreślają jego wkład w historię. Poniżej przedstawiamy listę przyznanych mu odznaczeń:

  • Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 149 (pośmiertnie),
  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5448 (17 maja 1922),
  • Krzyż Niepodległości (12 maja 1931),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1935),
  • Krzyż Walecznych (dwukrotnie: po raz pierwszy w 1921),
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę,
  • Odznaka Pamiątkowa „Pierwszej Kadrowej”,
  • Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa, 1929).

Przypisy

  1. Rybka i Stepan 2021, s. 525.
  2. Rybka i Stepan 2006, s. 707.
  3. Rybka i Stepan 2006, s. 127.
  4. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 12 z 11 listopada 1935, s. 121.
  5. M.P. z 1935 r. nr 258, poz. 308 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  6. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 11 z 31 sierpnia 1935, s. 117.
  7. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 5 z 3 sierpnia 1931, s. 245.
  8. Rocznik Oficerski 1932, s. 142.
  9. Rocznik Oficerski 1932, s. 142, 903.
  10. Księga Jazdy Polskiej 1938, s. 421.
  11. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 175.
  12. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 192.
  13. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 43 z 29 czerwca 1923, s. 431.
  14. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 32.
  15. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 19 z 12 grudnia 1929, s. 365.
  16. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 21 z 24 grudnia 1929, s. 439.
  17. Rocznik Oficerski 1928, s. 314, 342.
  18. Rocznik oficerów kawalerii 1930, s. 40, 71.
  19. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 119.
  20. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 11 z 3 września 1920, s. 797.
  21. Mijakowski, Rozdżestwieński i Kukawski 2013, s. 77.
  22. Mijakowski, Rozdżestwieński i Kukawski 2013, s. 17.
  23. Żołnierze Niepodległości.
  24. 6 sierpień: 1914–1934, Warszawa: Zarząd Główny Związku Legjonistów Polskich, 1934, s. 20.

Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":

Witold Sztark | Ryszard Grundman | Eugeniusz Strzelczyński | Józef Naglik | Romuald Ganowicz | Zbigniew Chruściński

Oceń: Bohdan Stachlewski

★★★★★
Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:13