Hanka Zaniewska

---

Życiorys

Hanka Zaniewska urodziła się w rodzinie, w której ojcem był Ignacy Felicjan Tłoczek, znany architekt i urbanista, a matką Wanda z Jaroszewskich, nauczycielka, zmarła w 1950 roku. W młodości rozpoczęła swoją edukację w Pyzdrach, a następnie ukończyła szkołę podstawową w Warszawie w 1953 roku. Po zdaniu matury w 1957 roku, podjęła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które zakończyła w 1964 roku. W 1972 roku uzyskała stopień doktora nauk technicznych na Politechnice Gdańskiej, a w 1978 roku habilitację na Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Dodatkowo, w 1973 roku ukończyła roczne stypendium podyplomowe z zakresu planowania przestrzennego w Centre de Recherche d’Urbanisme w Paryżu. W 2001 roku uzyskała tytuł naukowy profesora nauk technicznych.

W latach 1965–1974 pracowała w Instytucie Budownictwa Mieszkaniowego w Warszawie, a następnie od 1968 roku w Instytucie Gospodarki Mieszkaniowej. W okresie 1974-1986 była związana z Instytutem Kształtowania Środowiska w Warszawie, gdzie pełniła funkcje zastępcy dyrektora oraz sekretarza naukowego (1982–1985), a także dyrektora naczelnego (1985–1986). Następnie, od 1986 do 1990 roku, pełniła rolę dyrektora Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w Warszawie. Później, w latach 1991–2002, była kierownikiem zakładu w Instytucie Gospodarki Mieszkaniowej, a od 1995 do 2002 roku zastępcą dyrektora ds. naukowo-badawczych. Jej kariera naukowa kontynuowała się od 2003 roku w Instytucie Rozwoju Miast w Krakowie, gdzie jako kierownik Zakładu Mieszkalnictwa (2003–2014) oraz zastępca dyrektora ds. naukowo-badawczych (2011–2013) wnosiła swój wkład w naukę.

Od 1990 do 1996 roku pracowała na Wydziale Architektury Politechniki Białostockiej. Następnie była związana ze Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie w latach 1996-2002 pełniła rolę kierownika Zakładu Budownictwa Wiejskiego w Katedrze Inżynierii Budowlanej na Wydziale Inżynierii i Kształtowania Środowiska. Ponadto, prowadziła wykłady na Międzywydziałowym Studium Gospodarki Przestrzennej SGGW (1998–2002), na podyplomowych studiach gospodarki przestrzennej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania. Od 2002 do 2012 roku była związana z Wydziałem Architektury Politechniki Poznańskiej, gdzie w latach 2006-2011 pełniła funkcję dyrektora tamtejszego Instytutu Architektury i Planowania Przestrzennego.

Hanka Zaniewska była promotorką 6 prac doktorskich, recenzentką 13 prac doktorskich oraz 4 habilitacyjnych. Była także autorką 7 opinii w postępowaniach o nadanie tytułu profesora. Jej działalność naukowa koncentrowała się na planowaniu przestrzennym, z naciskiem na problemy dotyczące mieszkalnictwa, modernizację zabudowy w miastach i na wsiach, badanie roli małych miast w sieci osadniczej, a także programowanie mieszkalnictwa na poziomie lokalnym. Zajmowała się również zrównoważonym rozwojem osiedli oraz projektowaniem mieszkań dla osób starszych i ubogich. Była autorką oraz recenzentką wielu publikacji naukowych, a także redaktor „Zeszytów Naukowych Politechniki Poznańskiej” w serii Architektura i Urbanistyka.

W swojej karierze była członkinią Krajowego Sekretariatu Habitat, zajmując się monitorowaniem zmian w mieszkalnictwie (od 2001), a także ekspertem Państwowej Komisji Akredytacyjnej do spraw nauczania na kierunku Architektura i Urbanistyka. Dodatkowo, była członkinią Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) oraz Towarzystwa Urbanistów Polskich. Jej ostatnią publikacją, wydaną w grudniu 2015 roku, była praca dotycząca kształtowania nowej tożsamości restytuowanych małych miast w Polsce.

Hanka Zaniewska mieszkała w Warszawie, była zamężna i miała córkę. Zmarła 25 maja 2016 roku i została pochowana na cmentarzu w Pyzdrach.

---

Oceń: Hanka Zaniewska

---